In de zomer van 1913 was de minister zo ver dat hij akkoord
ging met de bouw van een nieuwe Zeemeeuw.
Aan de nieuwe 'Zeemeeuw' werd wel een eis van een goede
zeewaardigheid gesteld: bij achtervolgingen moest het
schip namelijk ook op de Noordzee kunnen varen.
Het ging echter zo goed met de scheepsbouw dat de meeste
werven bedankten voor de eer, zij hadden genoeg werk op
de helling staan. Uiteindelijk was de N.V. Stoombootreederij,
voorheen J. en A. van der Schuijt, bereid het contract aan te
gaan.
Het nieuwe recherchevaartuig zou gebouwd worden
met een gegarandeerde snelheid van 12 Engelse zeemijlen.
Helaas werd de nieuwe 'Zeemeeuw' te laat opgeleverd en
haalde slechts 10,96 Engelse zeemijlen bij de proefvaart.
Het schip had ook nog eens een grotere diepgang dan contractueel
was vastgesteld, zodat niet alle wateren bevaren
konden worden.
Met deze tekortkomingen werd de nieuwe
'Zeemeeuw' geweigerd. Intussen was de oude 'Zeemeeuw'
afgekeurd, dus er moest wel een oplossing komen. De staat
stelde toen voor de 'Zeemeeuw' drie jaar te huren.
Ondertussen was er een
koper gevonden en werd de 'Zeemeeuw' verkocht naar Italië.
De heren Van der Schuijt
waren koortsachtig op zoek naar een bestaande boot, die
aan de eisen van de recherchedienst voldeed. Het lukte
niet en uiteindelijk kwam de rederij in juli 1921 met een
compromis: zij stelde voor om een nieuw schip ter waarde
van ƒ 339.000 te bouwen voor ƒ 270.000. De landsadvocaat
adviseerde de directeur-generaal van Financiën het voorstel
maar te accepteren. De rechter zou oordelen dat de rederij
slechts tot nieuwbouw naar een op dat moment redelijke
prijs kon worden verplicht. Een expert was van mening dat
de geëiste snelheid en diepgang met de opgegeven afmetingen
onmogelijk waren. De firma Van der Schuijt werd dus
bevrijd van de verplichting tot nieuwbouw. Toevallig was de
'Zeemeeuw' in 1920 weer op de markt gekomen. De schipper
van de 'Prins Hendrik' had nog altijd heimwee naar de in 1915
opgeleverde 'Zeemeeuw' die toch eigenlijk wel had voldaan.
De 'Zeemeeuw' in september 1922 opgeleverd.
De directeurgeneraal accepteerde het schip nu wel,
ondanks enkele mankementen.
Bron: Een vergeten dienst
Uit de collectie van Mare Liberum Scheepsfotografie
» terug naar KOOPVAARDIJ klik op > • Startpagina